De heer Stijnman moest zich in oktober 1942 melden voor de Arbeitseinsatz. Volgens de transportlijst en zijn kaart van het Gewestelijk Arbeidsbureau Amsterdam is hij op 29 oktober 1942 met een groep van 35 a 40 Nederlanders vertrokken naar Bitterfeld in Sachsen-Anhalt, het huidige Bitterfeld-Wolfen.Hij werd als metaalarbeider tewerkgesteld bij IG-Farben in Bitterfeld.

Op de kaart van het GAB Amsterdam is aangetekend dat hij van 7 t/m 20 november met verlof is gegaan. Het is zeer aannemelijk dat hij niet is teruggekeerd naar Bitterfeld aan het eind van zijn verlof want: Volgens een opgave van de SIPO (Sicherheitspolizei) is de heer Stijnman op 17 januari 1944 aangehouden. Op 19 januari 1944 is hij overgebracht, naar ik aanneem naar de SD in Amsterdam. Hij is gearresteerd omdat hij zich onttrokken had aan de Arbeitseinsatz.

Volgens opgave van de familie is hij op transport naar Duitsland gesteld. Daarbij is het hem gelukt om in Amersfoort uit de trein te springen en lopend terug te gaan naar Velsen-Noord. Hij is ondergedoken bij familie in de Ladderbeekstraat 22. Dit was echter van korte duur, door een inval onder leiding van de "beruchte" heer Co Langendijk is hij weer opgepakt en wederom op transport gesteld naar Bitterfeld in Duitsland alwaar hij op 26 februari 1945 is overleden.

Aanvankelijk was hij begraven in Bitterfeld maar na de oorlog is hij overgebracht naar het Nederlandse Ereveld aan de Friedhofsallee 83 in Lübeck.