Persoonskaart Archief Amsterdam en kaart Joodse Raad iTS Bad Arolsen.

 

 

Hartog Simons stond in Beverwijk bekend als Hakkie Simons, de man die in alles en nog wat handelde wat op zijn weg kwam. Hij werd geboren op Koningstraat 137. Dat pand werd in 1929 onbewoonbaar verklaard en later vervangenn door nieuwbouw die in 1990 vervangen werd door het huidige appartementencomplex.

Zijn leven wordt bezongen in een lied van Kennemerdelta. Beluister nr 12 Hakkie Simons, door Pierre van Duyl op de CD - Beverwijk, De geschiedenis van een jarige stad in muziek - uitgegeven door Stichting I Love Beverwijk in 1998 t.g.v. 700 jaar stadsrechten.

De tekst van het lied: Hakkie Simons.

In een witgesneeuwde Breestraat
in het ouwe Beverwijk
het was crisis iedereen deed het met minder
keek een veel te dun geklede voddenraper om zich heen
of er soms nog iets van waarde was te vinden
In de berm bij een boompje vond ie een ouwe overjas
die met wat kunst en vliegwerk wat te fatsoenjeren
En na een avond zwoegen op een oude naaimasjien
Kon Hakkie-nieuwe-stijl zich presenteren

En een jochie dat bij de Agathakerk stond
zag Hakkie heel parmantig paraderen
en hij riep: Hé brillejood, je lijkt waarachtig wel een Davidson
verbeeld je niks, al draag je sjieke kleren

Hakkie leefde in een krotje
in de ouwe Koningstraat
tussen wandluis, troep en veel te dunne muren
Hij struinde Beverwijkse straten af tot ’s avonds laat
sprak nooit van arbeidsrecht of overuren
En z’n enige visite waren jongens uit de buurt
die mollen kwamen brengen uit de polder
waar hij ze dan naar afspraak een stuivertje voor gaf
Hij ging direct de mollen villen op zijn zolder

En een jochie dat bij de Agathakerk stond
Zag hem wat later met de vellen lopen
En hij riep spottend: Hakkie heeft zijn hart verpand aan bont,
allenig mot-ie ’t nog wel zelluf stropen!

Hij doolde in z’n uppie, en geloofde niet in God
Maar was flexibel, als men wilde schokken
Zo ging ie naar de sjoel, en bood zich aan als tiende man
Waar de rebbe dan na afloop voor moest dokken
En de veeboer die goeie zaken had gedaan
Gaf zijn dikke beurs om diefstal te beletten
in bewaring mee aan Hak’, safe als de Bank van Engeland
Met als dank voor die gunst een deel van de recette

En een jochie dat bij de Agathakerk stond
riep: Hakkie, het is toch om te gieren
Jij die nooit een cent te makken heb’ gehad
krijgt straks nog misschien sjoege van bankieren

Maar het noodlot trekt zich in de regel
niets van iemand aan
Op een kwaaie dag trof het ook Hakkie
Want de Führer had besloten dat er nu geen plaats meer was
voor die schlemiel met z’n versleten pakkie
Hij die in zijn hele leven nooit een vlieg had kwaad gedaan
stond eenzaam met zijn koffer op de trein te wachten
En niemand die wou weten waar naartoe en voor hoelang
En al wat restte, was die jas en wat mollevachten

Ja Hakkie d’r gaat geen dag voorbij dat ik niet even aan je denk
Hakkie je gaat toch nooit uit mijn gedachten.

Tekst van Pierre van Duyl, Jacky de Vries
Muziek van Pierre van Duyl
Arrangement Marcel Cuypers en Pierre van Duyl.

 

 

In de IJmuider Courant zijn verschillende adressen vermeld waar Hakkie woonde:
Maart 1934 van Leliestraat 34 Wijk aan Duin naar Beverwijk.
Januari 1935 van Beverwijk naar Hoogblokland, inwonend op nr 66. (Hoogblokland ligt tussen Meerkerk en Gorrinchem)
Januari 1937 van Hoogblokland naar Noorderwijkweg 41 Beverwijk.

Op de persoonskaart in het archief van Amsterdam is vermeld dat Hakkie op 20 april 1942 op het adres Plantage Badlaan 1 - II hoog woonde.

Op de kaart van de Joodse Raad is vermeld dat Hakkie op 13 oktober 1942 in Westerbork kwam en enige dagen later gedeporteerd is.

 

 

Hartog staat vermeld op de lijst "Zij die na de oorlog niet konden terugkeren naar Beverwijk" Deze lijst treft u aan op blz 57 en 58 van het boekje "Matses met aardbeien" geschreven door Jan van der Linden en uitgegeven in 1997.

Terug naar het Joods gedenkteken Breestraat Beverwijk

Terug naar het Joods namenmonument Duinrust Beverwijk

 

Zie ook           www.joodsmonument.nl

 

 

Genealogische gegevens.

Hartog was ongehuwd.

De ouders van Hartog zijn Joseph Simons, geboren Haarlem 01-12-1850, overleden Berverwijk 07-12-1890. Huwde Beverwijk 12-01-1888 Mietje Zwaneweber, geboren Beverwijk 11-09-1862, overleden Amsterdam 03-09-1927, woonachtig Beverwijk.

Een zus van Mietje is Grietje Zwaneweber zij huwde Martijn Luterman.

Een broer van Mietje en Grietje is Israël Zwaneweber, geboren Beverwijk 28-01-1867, overleden Beverwijk 25-08-1940. Huwde Amsterdam 03-02-1892 Klara van Praag, geboren Amsterdam 27-09-1857, vermoord Auschwitz 19-02-1943. Zij woonden sinds het begin van de 20-eeuw in Wijk aan Zee en Duin en vanaf 1909 in de Albert van Saksenstraat 11 Beverwijk.