Oorlogsslachtoffers IJmond

Mijn opa Cornelis (Cor) Sporre staat op het Hoogovenmonument. Hij is voor zover bekend in november 1941 op de Noordzee verdronken toen hij samen met zijn kameraad Wiek Schrage in een klein bootje probeerde te ontkomen naar Engeland waar hij was opgeleid als geheim agent voor de SOE.
Hij was kortstondig getrouwd het Helena van de Zande waarmee hij op 29 september 1931 een dochter heeft gekregen met de naam Hendrika Elisabeth (Henny) Sporre.Zij is getrouwd geweest met Willem Pieter Koolhaas (1926) die tot 1984 bij de Hoogovens gewerkt heeft op de afdeling Personeelszaken. Uit dit huwelijk zijn drie jongens geboren, Michael (1956), Marnix (1960) en Jurgen (1964).
Ik heb zelf na mijn middelbare schoolexamen 6l weken in de ploegendienst bij Cokesfabriek II gewerkt en heb later een stageperiode van mijn HTS studie bij Koudband II doorgebracht. In 2015 heb ik met mijn bedrijf KOTRACO een aantal silo's geplaatst bij de PET lamineerlijn voor blik.Hoogovens heeft dus in mijn leven en dat mijn vader en opa een belangrijke rol gespeeld.
Als het kan bezoek in bijna elk jaar de herdenking op 5 mei waarbij dit jaar het boek "De verhalen achter 69 namen"met daarin mijn op Cor Sporre is gepresenteerd.

Ik herdenk Jacob (Jaap) Meyer van Straten, een jonge student(geboren in Alblasserdam) die bij mijn opa (Adrianus van Nifterik) zat ondergedoken in Arkel in 1943. Mijn opa werd na te zijn verraden afgevoerd naar Vught en Jacob werd afgevoerd naar Westerbork en een paar dagen later vermoord in Sobibor

Broer van mijn moeder, Levie Davidson, geb. 23-2-1923 is verraden in de oorlog. Vermoord in Auschwitz. Maar weet weinig tot niets van hem. Wie kan nog verdere informatie geven.

Ik ben een nicht van haar genoemd naar haar door mijn moeder Rebecca Braasem en benieuwd Wie haar aangegeven heeft voor fl 7,50

Ik ben een klein artikel aan het schrijven over Dirk van der Wel. Hij werd begraven in Werkhoven. Ik ben op zoek naar naaste familieleden en een afbeelding van hem. Ik hoop op deze manier iets meer over hem te weten te komen.
Ik ben de amateur historicus van mijn geboortedorp Werkhoven.

De heer Stol is met 9 anderen gefusilleerd op het Doelwater naast het Stadhuis. En niet op de Coolsingel. Alle 10 zijn van de straat geplukt. Evenals de verplicht toekijkende vrouwen en een klein Rotterdams jochie van 5 jaar en 10 maanden. De datum was niet de 20ste maar 19 februari 1945. Na 12 uur 's middags. Dat jochie was ik. Ik zie de heer Stol nog steeds voor mij. Prachtig gekleed, met een mooie hoed. Hij werd door 3 mannen in de rij geplaatst. Ik heb hem, en de 9 anderen, zien vallen. Ook heb ik begraafplaats Crooswijk bezocht. Daar ligt hij met 3 anderen uit de groep van gefusilleerden. Genummerd 17, 18, 19 en 20. Ik denk nog vaak aan alle 10. Dit raak ik alleen kwijt als ik sterf.

Bijna zeker was Dirk
Woord de vader van Zwaantje Woord,
de moeder van mijn moeder (Neeltje Bruyn)
Opa Dirk geloofde het wel met de vele
luchtalarmen, die ook vaak niets betekenden
en bleef als echte visser gewoon doorgaan
met netten boeten in de haringhaven.
Hij liep jammerlijk een voltreffer op en was
daarbij volledig weg.
Wat men nog vond later, was zijn portemonnee

Ik gedenk Egbertus van der Linden (Bertus).
En ook mijn Opa Martinus van der Linden, waarvan ik heb gehoord dat hij bij een bombardement gewond was geraakt en aan de gevolgen daarvan is overleden. Ook gedenk ik mijn vader Martinus van der Linden, hij overleefde de oorlog, maar was er door getekend. Ik weet niet wat behalve overleven zijn rol is geweest, maar hij had na de oorlog een automatisch wapen wat tot een dropping te herleiden is.

Zojuist heb ik het boek "Tewerkgesteld" getuigenissen van de Arbeitseinsatz gelezen. Er kwam heel wat bij me naar boven. Mijn opa Gerardus Hendricus Boer werkte ten tijde van de oorlog bij de Hoogovens als machinist. Zijn zoon (mijn vader) was tewerkgesteld in Duitsland. Daar hoorde hij dat zijn vader bij een bombardement omgekomen was. Ik heb mijn opa dus niet gekend, maar wat ik van mijn vader hoorde was hij een goede vader.
Mijn opa´s naam staat op het grote monument bij de Hoogovens in Velsen en mijn vaders naam staat op het andere gedeelte van de dwangarbeiders. Gezien de vreselijke toestanden die nu gaande zijn in de wereld, we spreken van 2024, moeten we blijven herdenken.

Vandaag 4-5-2024 heb ik de eer om het naambordje van Tjalling te dragen tijdens de herdenking.
Een dag die mij trots trots maakt, maar ook verdrietig. Een dag die altijd in mijn geheugen gegrift zal blijven.